سلام.این شروع کار وبلاگ منه.نمیدونم حتی یه نفر خواهد خوندش یا نه.این وبلاگ رو ساختم تا بعضی وقتا که دلم میخواد حرف بزنم با خودم....اینجا بزنم.حسن اینجا به اینه که اگه کسی هم حرفام رو خوند...احساس غریبگی باهاش نمیکنم.حس میکنم یه دوسته که تو یه محیط آشنا دارم باهاش حرف میزنم.هرچند من بلد نیستم زیاد حرفای دلم رو بگم.به قول صادق هدایت"برای بیان کوچکترین احساسات یا کوچکترین خیال گذرنده ای باید سر تا سر زندگانی خودم را شرح بدهم و آن ممکن نیست"
این جمله ای هست که هر بار که میخوام از دلم بگم...لمسش میکنم.
سلام تبریک می گم
موفق باشین
وقتی شروع کنی به نوشتن سلامش رو که بنویسی بقیه حرفا خود به خود خودش میاد
مثل من که گاهی اوقات دلم می خواد از خودم بنویسم
یا حق ...
سلام.ممنون.واقعا ممنون.اولین سلامو تو دادی.یادم میمونه.
زندگی...
بیان لحظه ای از اون...
گم شدن توی تلخی ها و شیرینی های خاطرات...
اینا زیاد سخت نیست...
توی زندگی غرق نشو خانم یا آقای بی نام...
به من سر بزن
گوشه ای از اون تاریکی. منتظرم...
سلام.و ممنون از نظرتون.حتما سر میزنم.